Hartstikke bedankt!

Ik las vanmorgen in een tijdschrift 'ik vind mensen mooi als ze zich open stellen'. Nou dan ben ik een beauty want hier komen wat fragmenten uit mijn dagboekje die ik heb bijgehouden in Drietabbetje!

Day 4, 10 juni 18.30
Wat is het hier mooi! Vanmiddag besloten de was te doen. In badpak en panji naar de rivier gelopen en op primitieve wijze begon ik mijn broek te schrobben. Vijf kindjes komen mij bezichtigen. Ik word een beetje giechelend. Doe ik heb wel goed zo? Ze maken duidelijk te willen helpen. Ik vind het goed, maar verstop mijn onderbroeken onder de emmer. Een paar tellen later zie ik een meisje van 4 jaar ze schoonmaken en een jongetje van 8 zie ik mijn roze bh-tje uitspoelen. Hihi...
Ik kan weer ademhalen. Had net een kiesextractie op de poli. Leuk, dacht ik nog! Half uur later loop ik bleekjes naar huis en zit mijn truitje onder het bloed. De zuster plaatst zonder uitleg dat metalen ding in haar mond, trekt een paar keer hard, het kleine meisje gilt het uit en probeert weg te komen. De zuster kijkt verbaast naar wat ze uit haar mond trekt, de verkeerde kies. Het meisje is weggelopen, ik heb haar laten rennen. Ze wordt teruggebracht door een aantal mannen, grote vrouwen slaan haar omdat ze niet wilt stil zitten...

Day 6, 12 juni 18.30
Ik mocht vandaag radiocontact maken. Heel leuk, maar beetje spannend. Al die knopjes, het gezoem. 'Victor 32 Godoholo, Drietabbetje roept over'...

Day 8, 14 juni 17.15
...Het radiocontact maken gaat steeds beter. Met Zr Erna de patienten ontvangen en ik mag ze onderzoeken. Dit is allemaal zo leuk!

Day 10, 16 juni 10.30
Wat is er met me aan de hand? Ik voel me slapjes, moe, duf en heb gebrek aan energie. Heb het naar me zin op de poli maar het gaat allemaal zo traag...

Day 14, 20 juni 19.30
...Met Mariska en Lilian alle kinderen in Karmel en Puketie gevaccineerd...

Day 18, 24 juni 10.50
Woensdag vertrokken naar Granbori om daar de kinderen te gaan vaccineren. Ik voelde me in de boot Floortje Dessing, die dit soort spannende dingen meemaakt en verder niemand. De crew liet een luiaard zien en werd daarna doodgeschoten. Ik moest van schik lachen, de andere van enthousiasme want wat hadden ze vanavond zin in dat stukje vlees...
De hangmatten werden opgehangen, ik stootte tig keer mijn hoofd aan al die balken in dat kleine hutje en kreeg te horen dat we vrijdag weer terug gaan naar Drietabbetje. Hmm, dat hadden ze me niet verteld! Daar zit je dan in de jungle met 1 ltr water, een pakje crackers, een broodje en een blikje tonijn...
De kinderen zitten aan mijn blonde haartjes op mijn arm....
Baapo redt me van een schorpioen! Binnen no time is het beest doodgestampt met een vaccinbox en trek ik mijn kaplaarzen na grondige inspectie aan...
Ik heb hoofdpijn doordat ik niet genoeg water kan drinken, maar daar kan ik me geen zorgen om maken. Als je met eigen ogen ziet hoe hier de mensen leven wordt je echt even stil...
Ik eet mee met de ploeg maar wil de vissenkop die naast mijn rijst ligt niet eten. Het luiaard vlees had ik gister al overgeslagen. Ze vonden het een beetje ondankbaar. Hmm, dat wordt nu dan toch maar vis eten...
Op de terugweg bijna een botsting gehad met een andere boot, het scheelde echt niet veel. Van schik gingen we allemaal lachen, zelfs de bootman. Of misschien van opluchting dat het allemaal goed ging...
Ik ben terug vanuit Granbori, kon vannacht weer doodnormaal naar de wc. Op de weg naar het kleine kamertje scheen ik met mijn zaklamp op een grote vogelspin. Snel in mijn hutje van bed en klamboe gedoken en beetje eng toen ik vanmorgen wakker werd en hij er niet meer was. Speurtocht door het huis. Heb hulptroepen gehaald, die hebben hem doodgemaakt omdat ie zo giftig is...

Day 21, 27 juni 19.10
Ik vind het geen gezicht, maar krijg toch heel veel complimentjes. Ik heb honderden vlechtjes...

Day 22, donderdag 29 juni
Mijn eerste bevalling op de poli! Een meisje! Was behoorlijk zweten. Flink staan uitzuigen, en toen ze eindelijk begon te huilen keken we elkaar blij aan en haalde opgelucht adem...

Day 25, 1 juli 20.45
Kut, wat mis ik iedereen.

Day 27, 3 juli 10.45
Mijn energie is ver te zoeken. Het is uit mijn lichaam gekropen en laat mijn zieltje alleen...
Het spelletje 'tekenen en getallen schrijven' op je rug en dan raden vinden de kids helemaal vet en ik vind het heerlijk...
Geen zin meer in lezen, heb houten kont van hele dag in plastic stoeltje zitten ik ga naar bed en het is 20.00 uur...

Day 28, 15.30
Jee, tweede bevalling! Een jongetje. Deze keer nog meer zweten. Werd zelfs spraken van spoedtransport met helikopter naar de stad en dan mocht ik mee. Maar na overleg bleek de situatie te kritiek en moest het echt snel op de poli komen. Heb infuus geprikt en geholpen met extractie geven op de buik. Toen eindelijk het enorme hoofd eruit kwam bleek sprake van navelstrengomwikkeling en daarna schoudertje erg vast. Zo fijn om het kindje te horen huilen na veel uitzuigen en tikken op het voetje...

Day 29, 5 juli 10.55
Ik zit op het vliegveld! Volgens planning vlieg ik om 12 uur naar Paramaribo, maar niks is hier altijd zeker dus ik wacht rustig af. Ik heb vanmorgenvroeg De Halfbroer uitgelezen, heel fijn dat ik al die tijd Barnum mij me had (red. Barnum is de hoofdpersoon in het boek)

Nu, vrijdag 7 juli. Het is middag, warm en ik voel me goed. Woensdag bijgekomen van mijn vlucht door de witte wijn te drinken die koud in de koelkast lag (lief!) en toastjes te eten met brie en boursain (lief!). De laatste dagen nog even lekker veel de stad in, zwemmen, opdrogen in de zon, en uit. Heel veel uitgaan. Woendag naar Millenium gegaan, gisteravond mijn laatste lesje salsa gehad, vanavond jazzband in Kras en morgen naar Touche. Zondag ga ik dus pas inpakken...

Las in hetzelfde tijdschrift 'Vrijheid is heel belangrijk. Als je vrij bent in je hoofd, kun je je hart volgen'. Jep.

Kus Han