Bijzonder vereerd

Ik heb net allemaal spullen (anamnese's, naalden, medicijnen,etc) voor het onderzoek leishmaniasis thuis gezet. Wat geeft dat een goed gevoel zeg! Annigje gaat morgen naar NL en heeft mij gevraagd of ik me verder bezig wil houden met het onderzoek in het binnenland. We hebben samen net alles nog eens doorgenomen en ik mail haar binnenkort een plan van aanpak. Heerlijk dat ik me hier bezig mee kan houden, want het werken in het ziekenhuis is me regelmatig te saai en te rustig.

Zaterdag 18 maart zijn wij; Annigje, Daphne, Liesbeth, Menno en ik met het vliegtuig naar Gakaba gevlogen, met een paar stops (en dat blijft altijd spannend, was ook heel klein vliegtuigje) Op de hulppost zijn we patienten gaan onderzoeken en heeft Annigje mij geleerd hoe ik moet verdoven en biopten kan afnemen. Ik mocht helpen patienten onderzoeken en mee helpen denken wat er aan de hand kon zijn. Met een korjaal en bootman naar de volgende post. Bij Zr Rita thuis gekookt en s'avonds aan de rum, lekker moe je hangmat in springen. Slaapt heerlijk!

Zondag 19 maart zijn we naar hulpposten Nazon en Langetabbetje gevaren. Nu mocht ik zelfstandig te werk en had ik een onderzoekstafel en bureautje tot mijn beschikking. Voelde me heel bijzonder, de mensen zijn zo dankbaar dat ze geholpen worden. Een paar patienten getest op HIV en patienten met een ontsteking met antibiotica-kuur naar hun hutje gestuurd. Iets minder lekker geslapen in mijn hangmat door het getrippel van de ratten en het loeiharde kikkerconcert...

Maandag weer terug naar Paramaribo. Met een korjaal naar land gevaren en daar stond een jeep met chauffeur voor ons klaar. De rit was spannend en vermoeiend, 3 keer vastgezeten in de bauxiet en tig keer mijn hoofd gestoten in de 6 uur durende rit over de slechte asfalt weg. Maar als je dan Agnes tegen komt in het district 'Ollia Oliva' vergeet je dat allemaal. De chauffeur hield een pauze, wij aten een boterham. Agnes kwam naar buiten en maakte kennis met ons. Liet ons haar cassavebakkerij zien en daarna vol trots de Internationale Samenwerking van 2 maart 2006 met een interview van Agnes.

Maandagavond tas uitgepakt en opnieuw ingepakt voor het avontuur Galibi. Dinsdagochtend met Joyce met de bus naar Albina. Daar met een bootje naar Galibi. Doorweekt waren we, ik kon soms niet meer mijn ogen open doen omdat mijn lenzen het water hadden opgezogen. De aankomst op Galibi gaf ons een vreemd gevoel. De reisleider die geen reisleider wou zijn (maar door omstandigheden ons en het andere reisgezelschap de 2 ouwe mensjes, moest vermaken)gaf aan dat er 'spanning' in het dorp was en dat hij dat als ervaren militair wilde uitzoeken. Daarna hoorde we iets vaags dat toeristen aangevallen waren en daarna was het strict noodzakelijk dat we in de buurt bleven van het huisje waar we sliepen. Ik kan je vertellen, dat geeft niet zo'n heel fijn gevoel. s'Avonds bleef reisleider vaag en stom, maar hij wist nu wat het probleem was en daar moesten we het mee doen. Joyce en ik bedachten gekke namen voor de reisleider en irriteerde ons aan het reisgezelschap. Een vrouw die helemaal geil wordt van boetseren en veel te vaak vertelt dat ze vanaf haar 8e een glutenallergie heeft. Een man die onderwijzer was geweest op een school voor moeilijk opvoedbare kinderen, maar dan niet meer door heeft dat wij dat niet zijn...

Joyce is iemand die heel sociaal is, aardig blijft en gewoon een lief kind is. Ik verander in een uit de modder getrokken gedrocht zoals uit the lord of the rings, en heb het dan ook helemaal gehad. Ging ik afwassen, kwam tante Sidonia even zeggen dat ik het wel allemaal moet afspoelen want anders gaat het eten naar sop smaken. Zeurde over de douche en toilet die niet op slot konden. Zucht..heb je net 3 dagen jungle achter de rug waar niemand ergens een probleem van maakte en gewoon makkelijk was.

Het zien van de greenturtles s'nachts was een reuze-ervaring! Werd er stil van. Een vallende ster gezien en een wens gedaan. Joyce ook. Hoop dat ze uitkomen, net als de eitjes die gelegd zijn.

Vrijdag maar weer eens werken in het ziekenhuis, al had ik helemaal geen zin. s'Avonds afscheidsetentje van Joyce, bleh ook niet leuk want dat is het alweer bijna zover dat ze weggaat. Wel heel lekker gegeten. Daarna feestje van Marlies en Jaqueline, met muziek, bier en veel slapgeouwehoer waar ik van hou!
Zaterdag met Joyce gezwommen en in slaap gevallen in de zon. Afscheid genomen, want voor Joyce zit het erop. Joyce gaat binnenkort haar rijbewijs halen en gaat dan in mijn auto leren rijden. s'Avonds uit mijn dak gegaan bij een optreden van De Dijk! Zondag heel relaxed gedaan. Beetje kokerellen met Esther, salsamuziek lekker hard aan, dansen in de woonkamer, het nieuws kijken, en tot 00.30 buiten op de veranda lezen. Ga nu beginnen in 'De godin van de jacht'. Thanx Cynthia!

Deze week dagdiensten. Esther is vanmorgen vertrokken naar het binnenland met de medische zending en komt zaterdag terug. Morgenavond komt haar vriend Johan. Ik mag hem opvangen maar moet ervoor zorgen dat hij blijft. Ik ben vereerd en ga mijn best doen.

Kus Han