Spooky leuk

Ik heb net een hele saaie rustige avonddienst gehad, en zit nu in een heerlijke stoel achter internet in de artsenkamer van het ziekenhuis. Wat ben ik de co's toch verschrikkelijk dankbaar!
Voel me wel slecht, want de zusters denken nu dat ik hard aan het werk ben met mijn research leishmaniasis...

De week ging, ondanks dat het extreem rustig is op de afdeling, snel voorbij. Wilde soms met mijn hoofd tegen de muur bonken als er door het personeel fouten gemaakt werden met drastische gevolgen voor de patient. Een goede nachtrust heeft me goed gedaan, want heb een nieuw matras gekregen van mijn huisbazin.

Vrijdag tig keer gedacht 'bijna weekend' en toen ik om 15.30 door Annerieke uitgenodigd werd om mee te gaan naar Nickerie wist ik dat het een 'heerlijk weekend' zou worden.
Zaterdag met Annerieke, Pauline, Wouter en Avi in gehuurde auto naar Nickerie gereden. Relaxed hotel met warme douche (!) en een zwembadje. s'Avonds naar de Zeedijk gereden en de zonsondergang gezien. Na het eten wilde we Nickerie onveilig gaan maken, maar dat werd borrelen bij het zwembadje. Ik weet nu veel over mijn reisgezelschap en zij van mij (zelfs het 'daar komt de billenbijter' verhaal)

Zondagochtend met een bootje incl bootman naar Bikipan gevaren. Heel mooi. Paar keer vastgezeten in boomstronken maar zeer handige bootman. Waren na de boottocht lekker loom (ook ivm weinig nachtrust ivm snurkende reisgenoot)en duf. Dat werd even anders toen ik naar de wc ging en langs een huisje liep waar mensen druk aan het bidden waren, wierook rookte en er op de grond bloemen lagen. Ik vroeg aan een jongen waar dat voor was. Hij legde me uit dat er een herdenkinsdienst bezig was voor de overleden vader. Ik vertelde hem dat ik het erg mooi vond en dat ik er een goed gevoel bij kreeg. Binnen no-time stonden er 5 stoelen klaar, werden onze handen gewassen, kregen we een lelieblad en kwam de hele familie ons eten geven. Ik kan niet omschrijven hoe je je op dat moment voelt. Het is zo mooi, zo lief ook. Ik voelde me speciaal dat ik dit mocht meemaken.

Nog naboerend en uitbuikend in de auto gekropen want we moesten nog een hele tocht naar Paramaribo. Ik wilde wel graag rijden als we uit Nickerie waren en in the middle of nowhere waren want dan werd er toch niet meer gecontroleerd. Iedereen vond het prima. Op een lange eenzame weg ging ik achter het stuur. Links. Links rijden Han. Ging goed. Ging heerlijk. Bocht om. Politie. Kut Politie. Stopteken. Mijn keel werd dichtgeknepen. Kreeg eventjes geen lucht. Ik hoorde Wouter 'shit' roepen, Pauline werd wakker en ik beefde een beetje. Raampje open. 'Controle Nickerie, autopapieren en rijbewijs graag' glimlachte man in uniform, kogelvrijvest en uitermate goed bewapend. Ik deed mijn zonnenbril af, legde uit dat ik mijn rijbewijs niet bij me had maar in de stad heb laten liggen. Politieman keek naar mijn reisgezelschap en vroeg wie wel een rijbewijs bij zich hadden en kreeg daarop 4 vingertjes in de lucht. Kijk dat is vreemd en dat is dus voor mij een boete van 250 SRD, maar hij kon het door de vingers zien. Ik naar achteren, Avi naar voren achter het stuur. Om 17.30 kwamen we doodmoe maar erg blij aan in Paramaribo. Pfoeh! Tijdens afscheids-etentje van Marloes onze wilde verhalen verteld.

Deze week is het filmfestival. Heb avonddiensten, kon niet naar een film. Veel leuker; Ester en Johan hebben maandagavond een thuisbioscoop gemaakt. Na mijn avonddienst lab-top naar buiten, wisky met cola en 2 serie's Lars von Triers gekeken. Beetje spooky maar wel meer dan leuk!

Van het weekend met een groep naar Replubique. Vrijdagmiddag gaan we weg en zondag komen we weer thuis. Ga ik leren hengelen en mijn eigen visvangst klaarmaken op de bbq!

Ik ga afsluiten, taxi aanhouden op straat, beetje onderhandelen over de prijs en dan thuis een douche. Geen zin in koude douche morgenochtend (dagdienst, dus moet veel te vroeg op...)

Kus Han